måndag 7 maj 2012

Ξένοι τὸ γένος ὑπέκρυπτον τῶν Πολιτῶν ἀπὸ τοῦ 1977



Ποιος μπορεί να πείσει τον λαό;





Του Αλεξη Παπαχελα

Θα πιάσει τόπο το χθεσινό ηχηρό μήνυμα των Ελλήνων πολιτών; Η χώρα δεν διαθέτει πολύ χρόνο ούτε μεγάλα περιθώρια. Κάποιοι πιστεύουν ότι το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες θα τρομάξουν από το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα και θα αλλάξουν άρδην πολιτική, χαλαρώνοντας τη δημοσιονομική συνταγή ταυτοχρόνως με την παροχή κάποιου γενναιόδωρου πακέτου Μάρσαλ προς την Ελλάδα. Θεωρούν, δηλαδή, ότι θα αντιληφθούν πως η μετατροπή της Ελλάδας σε δημοκρατία τύπου Βαϊμάρης είναι απλώς ο πρόδρομος όσων θα συμβούν σύντομα στην Ιταλία, την Ισπανία ή και τη Γαλλία. Μακάρι τα πράγματα να ήταν τόσο απλά. Οι εταίροι μας είναι ασφαλώς πολύ πιο έτοιμοι για μια «αποτυχία» της Ελλάδος, ακόμη και για την έξοδό της από το ευρώ. Κάθε χαλάρωση συνοδεύεται από περισσότερα χρήματα που πρέπει να δώσουν στην Ελλάδα, πράγμα που κανένα ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν φαίνεται έτοιμο να αποδεχθεί.
Υπάρχει όμως ένα άλλο, μεγαλύτερο πρόβλημα. Οι εταίροι μας πιστεύουν, από διαφορετική σκοπιά, ό,τι πιστεύει και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού για το πολιτικό μας προσωπικό. Δεν το εμπιστεύονται, δεν το θεωρούν αξιόπιστο. Δεν βλέπουν όμως να αλλάζει τίποτα στην κατεύθυνση του εκμοντερνισμού των δύο κομμάτων εξουσίας ή της δημιουργίας ενός νέου εκσυγχρονιστικού πολιτικού φορέα. Ο ελληνικός λαός έχει παράλληλα απαξιώσει ο,τιδήποτε έχει να κάνει με το Μνημόνιο. Οσο δε δεν βλέπει καμιά στιβαρή αναζωογονητική κίνηση των αστικών πολιτικών δυνάμεων, στρέφεται στον κ. Τσίπρα και σε άλλες δυνάμεις διαμαρτυρίας.
Είναι προφανές ότι αν δεν μετακινηθούν οι Γερμανοί από τις θέσεις τους και δεν προκύψουν πειστικές «αστικές» λύσεις στη χώρα μας, η χθεσινή ψήφος θα αποτελεί το προοίμιο της δραχμής. Λένε κάποιοι «θα μας κόψουν τα λεφτά για μισθούς και συντάξεις και τότε ο κόσμος θα καταλάβει». Μπορεί να συμβούν έτσι τα πράγματα, μπορεί όμως να λειτουργήσει και αυτό ως μπούμερανγκ, θυμώνοντας ακόμη περισσότερο τον κόσμο. Καμιά λύση δεν μπορεί να επιβληθεί «από πάνω» ή απλώς με το ζόρι. Πρέπει να εξηγηθούν στην κοινή γνώμη τα σκληρά διλήμματα και να πεισθεί ότι αξίζει τον κόπο να δώσει τη μάχη του ευρώ. Χθες φάνηκε ότι το αθηναϊκό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο μιλάει... σουαχίλι σε σχέση με το τι μιλάει η υπόλοιπη κοινωνία. Περιττόν να επισημάνει κάνεις την, με συγχωρείτε για τη βαριά φράση, «ξεφτίλα» του, καθώς άφησε τα δύο μεγάλα κόμματα να παρακμάσουν και τον κεντρώο-φιλελεύθερο χώρο να εκπροσωπείται από διάφορες ομαδούλες ώστε να διασφαλισθεί ότι δεν θα εκπροσωπηθεί στη Βουλή.
Θα περάσουμε δύσκολες μέρες και εβδομάδες. Ετσι συμβαίνει πάντοτε όταν ένα σάπιο σύστημα καταρρέει χωρίς να υπάρχει τίποτα έτοιμο να το διαδεχθεί. Ετσι συμβαίνει πάντοτε όταν ένας λαός ενηλικιώνεται βίαια ύστερα από μερικές δεκαετίες εύκολης ζωής. Χθες αυτός ο λαός «τα έκανε όλα μπάχαλο» όπως θα λέγαμε λαϊκά. Τώρα περιμένει, για λίγο, να δει αν και ποιος μπορεί να πείσει ότι θα ξαναχτίσει το μαγαζί και θα βάλει τάξη σε αυτό...
 © 2012 H KAΘHMEPINH All rights reserved.

 ΚΡΙΣΙΣ ΛΟΓΟΥ
 Γεωργίου Κανελλοπούλου
Δυσκολεύομαι νὰ ἐμβαθύνω εἰς τὸ σκεπτικόν εὐγενῶν μελῶν τῆς Tritorial τινός David Rokfeller. Μήπως κάμνω λάθος ἀξιότιμε Ἀλέξη Παπαχειλᾶ;
«... Ἒτσι συμβαίνει πάντοτε ὃταν ἓνα σάπιο σύστημα καταρρέει χωρίς νὰ ὑπάρχει τίποτα ἒτοιμο νὰ τὸ διαδεχθεῖ. Ἒτσι συμβαίνει πάντοτε ὃταν ἓνας λαός ἐνηλικιώνεται βίαια ὓστερα ἀπό μερικές δεκαετίες εὒκολης ζωῆς ...».
Ὡς συγγραφεύς δὲν ἒχω εἰσπράξει μία Δραχμή, ἀξιότιμε Ἀλέξη Παπαχειλᾶ, διότι εἶμαι μόλις 54 ἒτῶν. Ἡ μοῖρα ἢθελεν, οἱ λογοτέχνες Γιάννης Ρίτσος, Νικηφόρος Βρεττάκος, Στὰθης Πρωταῖος, Μιχάλης Κατσαρός, κ α, νὰ περιμένουν ἒως τὸ 55ο ἒτος τῆς ἡλικίας των νὰ εἰσπράξουν κάποια δεκάρα, ὃταν ἐσεῖς τοῦ συστήματος «ΜΜΕ – Διεθνεῖς κύκλοι - Ἀρεστοί», ἀποφασίζετε ὃλο τὸ κύκλωμα δημοσιεύσεων, κυκλοφορίας ἐντύπων, Παιδείας, Ἀρχαιολογίας, κλπ. Κατὰ τὴν συμπλήρωσιν τοῦ 55ου ἒτους τῆς ἡλικίας μου, εἶναι βέβαιον ὃτι θὰ εἰσπράξω δὺο Δραχμάς κατόπιν δημοσιεύσεως τινός ἐκ τῶν 3450 ποιημάτων, νουβελλῶν, διηγημάτων, μυθιστορημάτων μου. Ἐσεῖς, τοὐναντίον, τοῦ κυκλώματος, εἰσπράτετε τὸν ὀβολόν σας διὰ τῆς ἀρθρογραφίας σας. Εἲθε!
Ἀνόητοι δὲν εἲσαστε. Οὐδείς συγράφων ἀνόητος τὴν σήμερον ἡμέρα. Ὃμως διὰ ποῖον λόγον συγγράφεις τὰς ἀνωτέρω ἀνοησίας; Ἣ μήπως, ὡς ἀναφέρει ὁ Πλάτων, (Κριτίας ἒφη εἰς Σωκράτην, «Φαίδων») ἐπιχειρεῖς διὰ τοῦ - Ταῦτα μὲν τοίνυν προθυμησόμεθα, οὓτω ποιεῖν· θάπτωμεν δὲ σὲ τίνα τρόπον; νὰ ἀγνοήσῃς τὰ πρότερον πεπραγμένα;
Οὐδὲν λοιπόν ἐγνωρίζατε, ἐσύ καὶ οἱ ἂλλοι, ἐνῶ ἃπαντα τὰ περὶ τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας Ἃνδρες ἂλλοι, Ξένοι τὸ γένος ὑπέκρυπτον τῶν Πολιτῶν ἀπὸ τοῦ 1977;
Θεωρεῖς, λοιπόν, ὃτι ὁ Ἑλλην Λαός ἧτο «ἀνήλικος» ἐπὶ δεκαετιῶν καὶ δια τοῦτο ἐσὺ καὶ τὸ σύστημα ὃ ὑπηρετεῖς, ὑπεκρύπτατε τὴν Ἀλήθεια πρὸς αὐτόν;
PlatonAfHellas
ἲδε καὶ







Inga kommentarer:

Skicka en kommentar