ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

2013-02-14, 17:20,+1ᴼC,  0° -1° 3 m/s, Uppsala Sverige, Solen upp kl. 07:29 Solen ned kl. 16:38, Ζεύημαρ νεφελώδης χιών, Thursday cloudy snowing, torsdag molnigt snöigt.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΑΙ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ

πῶς σοῦ μαδῆσαν τ’ ἂνθια σου διπλοί, τριπλοί βαρβάροι...

...κ’ι ἀντίχριστοι νὰ παίζουνε τὴν τύχη σου ‘ς τὰ ζάρια...

...‘δῶ πὲρα ὁ δίκαιος θὰ κριθῇ κ’ι αὐτὸς ποὺ κρυφοπαίζει.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

(21dreamlife.blogspot.com)

Εὐλαβικό ἀφιέρωμα

‘ς τὸν ΜΑΚΑΡΙΟ

ΥΜΝΟΣ ΚΑΙ ΘΡΗΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Ι

Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο,

Κάνω τὸν πόνο σου νὰ ‘πῶ καὶ προσκυνῶ καὶ μένω.

Ἐσὺ τῆς θάλασσας ρυθμός, ὁλάνθιστο κλωνάρι,

πῶς σοῦ μαδῆσαν τ’ ἂνθια σου διπλοί, τριπλοί βαρβάροι.

Τὶ θλιβερά ποὺ σεργιανοῦν τριγύρω σου τὰ ψάρια, -

κ’ι ἀντίχριστοι νὰ παίζουνε τὴν τύχη σου ‘ς τὰ ζάρια.

Κουράγιο, μικροκόρη μας, ποὺ μᾶς ἐγίνεις μάνα,

ὓμνος καὶ θρῆνος τῆς ζωῆς κ’ι ἀνάστασης καμπάνα.

ΙΙ

Χρυσή, λιανότρεμη χορδή, ‘ς τὸν ἀέρα τεντωμένη,

χαμόγελα κελάηδαγες μέσα ‘ς τὴν οἰκουμένη.

Καὶ τὼρα πῶς ‘σὲ τύλιξαν ματόβρεχτο κουβάρι –

ἡ ὀργή μας μὲσ’ ‘ς τὸ δάκρυ μας μαχαίρι ‘ς τὸ θηκάρι.

Κ’ι ἐκείνη ἡ ἂμωμη μορφή, ποὺ ἐψαλμωδοῦσε τ’ ἃγια,

χιλιάδες βόλια δέχτηκεν ἀντὶς δάφνες καὶ βάγια.

Κ’ι ἀπὸ μακριὰ τὸ πατρικό, τὸ μὲγα χέρι ὑψώνει

Καὶ τὸ κατάμαυρο ψωμί τῆς προσφυγιᾶς σταυρώνει.

ΙΙΙ

Τὸ δάκρυ κράτησέ το ὀρθὸ, κράτησε ὀρθὸ καὶ τὸ αἶμα

μὴ σοῦ θολώσει τὴν καρδιά τῆς ἀρνησιᾶς τὸ ρέμα.

Τοῦτο τὸ φῶς δὲν κρύβεται, φεγγοβολάει καὶ δείχνει

μέσα ‘ς τὴν πιὸ βαθειὰ νυχτιὰ τῶν δολοφόνων τὰ ἲχνη.

Τοῦτο τὸ φῶς δὲν σώνεται, σπαθί δὲν τὸ θερίζει·

ραντίσ’τε τοὺς ὡραίους νεκρούς μὲ ἀνθόφυλλα καὶ ρύζι.

Κ’ι ἀπὲ στεριώσ’τε τὴ γροθιά ‘ς τοῦ κόσμου τὸ τραπέζι·

‘δῶ πὲρα ὁ δίκαιος θὰ κριθῇ κ’ι αὐτὸς ποὺ κρυφοπαίζει.

IV

Πόσοι νεκροί, πόσοι γυμνοί, θλιμμένοι, ἀποδιωγμένοι,

ἀντὰμα - ἀντὰμα πορπατᾶν τὶς νύχτες ἀγριεμένοι.

Ἂχ, οἱ νεκροί μας δὲν χωρᾶν ‘ς τὸ χῶμα καὶ ‘ς τὸ κλάμα·

ψυχή καὶ σῶμα βάλανε ‘ς τὸν ἃγιο ἀγώνα τάμα.

Καὶ κοντοστέκουν μιὰ στιγμή, κ’ι ἒτσι σκυμμένοι – ‘δὲς τους –

βγάζουν μὲ τὰ δαχτύλια τους τὰ βόλια ἀπὸ τὶς πληγές τους,

Κ’ι ορθοί ξανὰ καὶ δυνατοί πατᾶν τὸ θάνατό τους

Καὶ ‘ς τὸν ἀγώνα ρίχνονται πιὸ πρῶτοι κ’ι ἀπὸ τοὺς πρώτους.

V

Ἀρχαῖο νησί καὶ νέο νησί, νησί τῶν μαρτυρίων,

τὸ αἰώνιο φῶς σου μάτωσε ‘ς τὰ δόντια τῶν θηρίων.

Δώσ’τε τὸν ὃρκο, ἀδέρφια μου, καταμεσὶς ‘ς τὴν πλάσι

τ’ ἂδικο πιὰ νὰ δικαστεῖ, τὸ δίκαιο νὰ ἑορτάσῃ.

Κ’ι ἡ Δόξα, ‘ς τὴν ὁλόμαυρη ποὺ περπατοῦσε ράχη,

τὴ ‘Λευτεριὰ καὶ τὴ Χαρὰ γιὰ συντροφιά της νἂχῃ.

Κουράγιο μικροκόρη μας, ποὺ μᾶς ἐγίνεις μάνα,

ὓμνος καὶ θρῆνος τῆς ζωῆς κ’ι ἀνάστασης καμπάνα.

ΚΑΡΛΟΒΑΣΙ ΣΑΜΟΥ, 20.VIII.1974

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ (1909 -1990)

 ΜΕΛΕΤΗΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΙΗΤΑΣ

PlatonAfHellas