ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΤΩΝ 1630 ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΩΝ

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
 ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΒΟΥΛΑ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
 ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 6ΗΣ ΜΑΙΟΥ 2012
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΝΙΑΙΑ
2012-12-13, 12:13, -10⁰С, Δίειον ἦμαρ νεφελώδης, Thursday cloudy, LUCIA dagen torsdag molnigt.

Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων 13 Δεκεμβρίου1943

Ἡ Ἑλλάς δὲν ἒχει ἀνάγκη ἀπὸ νέους ἀνιστόρητους. Νέους ἀγράμματους Χριστόφιες, εἲτε ἀπαίσιους δημαγωγούς. Κυρίως ὃμως δὲν ἒχει ἀνάγκη ἀπὸ μισαλλόδοξους διαστρεβλωτάς τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Ἡ Ἑλλὰς ἒχει ἀνάγκη ἀπὸ ἓνα πατριωτικό καὶ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΙΝΗΜΑ. Ἓνα κίνημα μὲ σεβασμό πρὸς τὸν Ἓλληνα Ἂνθρωπον, τὸν διδάσκαλον τῆς Οἰκουμένης. Εἶναι ἀδύνατον νὰ ἐλπίζῃ θετική ἐξέλιξι ἀπὸ «πολιτικοὺς» νεοτροτσικιστικοῦ τύπου (Α. Παπαρήγα).

Δυστυχῶς τὰ «παιδιά» τοῦ Χαρίλαου Φλωράκη ἒμειναν «τυφλά». Εἲτε παρηγκωνίσθησαν, εἲτε περιχαρακώθηκαν τῆς Ἑλληνικῆς κοινωνίας, δημιουργήσαντες τὴν εὐτελή καὶ φθίνουσα κοινωνία τοῦ Περισσοῦ, ἀναμένοντες συντάξεις καὶ τὰ παρόμοια ἰδιωφελῆ.

Εὐτυχῶς ὃμως ἡ ἱστορία, ἡ πραγματική ἱστορία ὃταν γράφεται γίνεται καταλύτης τῶν καταστάσεων. Καιρός λοιπόν νὰ μελετηθοῦν εἰς βάθος τὰ ἀρχεῖα τῆς SOE, Special Operations Executive, εἲτε The Baker Street Irregulars καὶ τῆς Intelligence Service, νὰ μελετηθοῦν οἱ μαρτυρίες καὶ οἱ ἀπὸψεις τῶν Monty Woodhouse, Eddie Myers καὶ Θεμιστοκλέους Μαρίνου περὶ τοῦ «πατριωτισμοῦ» τοῦ ΕΑΜ, τοῦ ΕΛΑΣ, τοῦ Ἂρη Βελουχιώτη καὶ τοῦ ΚΚΕ κατὰ τὴν περίοδο 1942 – 1948. Τὴν περίοδο ὃπου ἐτροφοδοτοῦντο μὲ Βρεττανικά ὃπλα καὶ χρυσάς λίρας Μ. Βρεττανίας, τὰ ὁποῖα ὃμως ἒστρεφαν κατὰ τῶν ἂλλων ἀντιστασιακῶν ὀργανώσεων. Τοιουτοτρόπως τὸ πατριωτικό ΕΑΜ/ΕΛΑΣ ἐξουδετέρωσε τὸν ΕΔΕΣ τοῦ στρατηγοῦ Ζέρβα, τὸν Ψαρρό καὶ δεκάδες ἂλλες ὀργανώσεις. Οἱ Βρεττανοί μέσω τοῦ ΕΛΑΣ ἒστρεψαν τὰ πυρά ὂχι κατὰ τῶν Γερμανῶν ἀλλά κατὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ. Παράδειγμα ἦτο ἡ ἂνευ λόγου μανιώδης καὶ γενική καταστροφή τῶν ὁδικῶν ἀρτηριῶν, ἐργοστασίων ἠλεκτροδοτήσεως, κ α. Ἀρκοῦσεν ἡ καταστροφή τῆς γέφυρας τοῦ Γοργοποτάμου καὶ τὰ σαμποτὰζ εἰς τὰ Γερμανικά τραῖνα. Καὶ αὐτὰ ἀμφιλεγόμενα, διότι οὐδείς ἐξασφάλιζε τὴν ἀκεραιότητα τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς οἱ ὁποῖοι ἐδολοφονοῦντο κατόπιν κατὰ δεκάδες ἀπὸ τοὺς Οὒννους Ναζί, εἰς ἀντίποινα, ὃπως οἱ 100 μετὰ τὴν καταστροφήν τῆς γέφυρας τοῦ Γοργοποτάμου (ἒκθεσις πρὸς SOE Monty Woodhouse, γράφουν 16 νεκροί). Ποῦ λοιπόν ἐκρύβετο ὁ παμπληθής ΕΛΑΣ, νὰ ὑπερασπισθῇ τοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς; Ἀλλά δεχθήκαμε ὃτι ἦτο ἀναγκαία ἡ καταστροφή τῆς γέφυρας. Ἡ Ἱστορία λοιπόν εἶναι ἀμείλλικτος.

Ὃμως δυστυχῶς οἱ φυγόδικοι τοῦ ΕΑΜ/ΕΛΑΣ οὐδέποτε ἐδικάσθησαν εἲτε ἐλοδογότησαν διὰ τὴν ἐνοχή των εἰς τὴν μαζική δολοφονία τοῦ ἀνδρικοῦ πληθυσμοῦ τῶν  Καλαβρύτων (1630 ἀνδρῶν ἂνω τῶν 15 ἐτῶν) ἀπὸ μανιασμένους ἐγκληματίας τῆς ἀνθρωπότητος Γερμανούς τὴν 13^ην Δεκεμβρίου 1943. Ποῖος ὁ λόγος νὰ συλλάβουν τὴν Γερμανική περιπολία τῶν 6, ἐνῶ ἒπαιρναν νερὸ ἀπὸ τὴν βρύση τῆς πλατείας τῶν Καλαβρύτων, ὡς ἐδιηγήθη γυνή, αὐτόπτυς μάρτυς, ὡς καὶ τοὺς ἂλλους 67 (σύνολον 73 Γερμανοί στρατιῶται); Ποῖος ὁ λόγος νὰ περικόψουν τὰ γεννητικά ὂργανα αὐτῶν καὶ νὰ τὰ τοποθετήσουν εἰς τὸ στόμα των; (Εὑρέθησαν, φρίκης προκαλουμένης, 3 νεκροί αἰχμάλωτοι Γερμανοί στρατιῶται, 11 Δεκεμβρίου 1944, ἀκρωτηριασμένοι ὡς ἂνω καὶ ἂλλοι 70 εἰς χαράδρα παρὰ τῷ Μάζῃ). Ἡ ἐξιστόρησις ἒγινεν ἀπὸ τὰς γυναίκας αἱ ὁποῖαι ἐπέζησαν. 

Τὰ γυναικόπαιδα εἶχαν κλείσει, παραλλήλως, οἱ μανιασμένοι Οὒνοι, "οἱ Ἂριοι" κατ'εὐφημισμόν Γερμανοί, εἰς τὸ σχολεῖο τὸ ὁποῖο ἐπρόκειτο νὰ ἐκθέσουν εἰς τὸ πῦρ. Οὐδέποτε ΗΜΕΙΣ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ εὐχαριστήσαμεν τὸν Αὐστριακόν στρατιώτην (ἐπέζησεν ἆρα γε;) ὁ ὁποῖος ἂφησεν ἀνοικτή τὴν πόρτα τοῦ σχολείου καὶ οἰ ἒγκλειστοι ἒφυγαν. Τὰ θερμοπαλλίκαρα τοῦ περιβόητου ΕΛΑΣ τὴν 13ην Δεκεμβρίου ἡμέρα τῆς μαζικῆς ἐκτελέσεως τῶν ἀμάχων καὶ ἀόπλων ἀγνάντευαν τὸ μακελλειό τῶν ἐγκληματιῶν ἐξ ἀποστάσεως εἰς τὴν ἀντίπερα ὂχθην... Τῶν αἰωνίως καταδικασμένων "Ἀρίων" Γερμανῶν διὰ ἀποτρόπαια ἐγκλήματα κατὰ τῆς ἀνθρωπότητος.

Μαρτυρίες καταδείχνουν ὃτι οἱ ἀδίστακτοι ψευτοπαλληκαρᾶδες "ἒπαιρναν ἐκδίκησιν" διότι οἱ Καλαβρυτινοί ἠρνήθησαν νὰ ἐνισχύσουν τὰς γραμμάς αὐτῶν καὶ νὰ δίδουν τὴν δεκάτη διὰ τροφοδοσία. Εἶχαν μάθει ὃμως νὰ ἁρπάζουν τὸν κουβᾶ μὲ τὰ ὁλίγα σπειριὰ ἀραβόσιτου ἀπὸ τὴν λεχώνα Πολυξένη. Τροφοδοσία διὰ τοὺς «συντρόφους» εἰς τὸ «βουνό». Οἱ ἀδίστακτοι ἐκεῖνοι ἐγκληματίες οὐδόλως ἐδίσταζαν νὰ καταδικάζουν εἰς θάνατον καὶ νὰ ἐκτελοῦν, ἀκόμη καὶ τοὺς δικούς των, ἀκριβῶς ὃπως δὲν ἐδίστασαν τὴν 6^ην Ἰουνίου 1944 (τὶ σύμπτωσι! DAY D, Dunquerque, ΑΠΟΒΑΣΙΣ συμμάχων) νὰ καταδικάσουν εἰς θάνατον οὒτε καὶ τὸν 15χρονο Διονύσιο Κανελλόπουλο τοῦ Ἱωάννου, διὰ «προδοσίαν»... (Ἐπέζησεν ὃμως, παραδόξως, τῆς ἐπικειμένης ἐκτελέσεως ἐν ἐξορίᾳ τὸ θέρος τοῦ 1944, καὶ ἀπηλευθερώθη ὓστερον διὰ τοῦ διατάγματος τῆς Γενικῆς Ἀμνηστείας τῆς 20^η Σεπτεμβρίου 1944. Καὶ ὡς ἐκ τούτου ΥΠΑΡΧΩ, ὁ ὑποφαινόμενος διὰ νὰ γράφω τὰ τῆς Ἀληθείας).

Ἡ Ἑλλάς ἒχει χάσει πολύτιμο χρόνο ἀπὸ τοὺς διαστρεβλωτάς καὶ παραχαράκτας τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας ὃσο καὶ τοὺς ἀπαξιώνοντες τὴν Ἑλληνικὴν Γλώσσα. Τοὺς κομμουνιστάς, τοὺς "ἀριστερούς", τοὺς "δεξιούς" καὶ παλαιοφιλελεύθερους. Τοὺς ἰδιοτελεῖς, ψευδολόγους, ἀνεύθυνους, τοὺς ἀγράμματους καὶ τοὺς ἐθελουσίᾳ ἢ μὴ τὴν γνώμην ἢ τὴν πρᾶξιν.

Ξεχάσετε τὰ ἐπιδόματα Ἓλληνες! Ξεχᾶστε τὴν κρατικοδιαιτία! Ξεχᾶστε τοὺς ξένους!

Θυμηθεῖτε μόνον τὸν λόγο τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ (εἰς τὸν Ἐθνικόν Ὓμνον):
9 - Μὲ τὰ ροῦχα αἱματωμένα / ξέρω ὅτι ἔβγαινες κρυφὰ / νὰ γυρεύῃς εἰς τὰ ξένα / ἄλλα χέρια δυνατά.
10 - Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες, / ἐξανάλθες μοναχή, / δὲν εἶν᾿ εὔκολες οἱ θύρες, / ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῆ.
11 - Ἄλλος σου ἔκλαψε εἰς τὰ στήθια / ἀλλ᾿ ἀνάσασιν καμιὰ / ἄλλος σοῦ ἔταξε βοήθεια / καὶ σὲ γέλασε φρικτά.
12 - Ἄλλοι, ὀϊμέ! στὴ συμφορά σου, / ὅπου ἐχαίροντο πολύ, / «σύρε νά ῾βρῃς τὰ παιδιά σου, / σύρε», ἐλέγαν οἱ σκληροί.

Ὁ Ἓλλην εἶναι ὀντότης! Δὲν ἒχει ἀνάγκη τοὺς ξένους! Οἱ ξένοι ἒχουν ἀνάγκη τὸν Ἓλληνα!

Ἒγραφεν ἡ ΦανήΠαρλή τὴν Τρίτη, 13 Δεκεμβρίου 2011:

Ημέρα μνήμης για την Σφαγή των Καλαβρύτων

ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΑΜΝΗΣΤΕΥΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ.

ΤΟΤΕ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ. 

ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ.

Σαν σήμερα, στις 13 Δεκεμβρίου 1943 ημέρα Δευτέρα, πραγματοποιήθηκε μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες στον ελληνικό χώρο κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου με την ολοκληρωτική σφαγή των Καλαβρύτων, από στρατιώτες της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Καλάβρυτα» (Unternehmen Kalavryta).

Της Φανής Παρλή

Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» αποτελούσε μία τυπική γερμανική επιχείρηση εξιλασμού (Sühnemaßnahmen), σε περιοχές όπου είχε παρατηρηθεί πιο πριν δραστηριοποίηση αντάρτικων ομάδων, ενώ στρεφόταν και κατά του άμαχου πληθυσμού της περιοχής. Η επιχείρηση αυτή υπήρξε μια από τις πιο σκληρές επιχειρήσεις της Βέρμαχτ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα.
Η περιοχή των Καλαβρύτων και της Αιγιαλείας είχε αναπτύξει ισχυρή αντιστασιακή δράση ήδη από τις αρχές του 1943. Ο γερμανικός στρατός της Βερμάχτ άρχισε να ανησυχεί για το επαναστατικό κλίμα, το οποίο ενδυνάμωνε συνεχώς και θέλησε να το περιορίσει με την οργανωμένη αυτή εκκαθαριστική επιχείρηση που περιλάμβανε βομβαρδισμούς, πυρπολήσεις και εκτελέσεις.
Η διαταγή για την εφαρμογή της συγκεκριμένης επιχείρησης δόθηκε με αφορμή την καταστροφή του λόχου Σόμπερ (Hauptmann Hans Schober) από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην Μάχη της Κερπινής στις 17 Οκτωβρίου 1943, κατά την οποία πιάστηκαν αιχμάλωτοι 86 Γερμανοί στρατιώτες.
Τα γερμανικά στρατεύματα ξεκίνησαν από τρεις ελληνικές πόλεις, την Τρίπολη, το Αίγιο και την Πάτρα, με τελική κατεύθυνση τα Καλάβρυτα, καίγοντας, λεηλατώντας και καταστρέφοντας ολοκληρωτικά τα γειτονικά χωριά που συναντούσαν στο δρόμο τους, όπως τα χωριά Ρογοί, Κερπινή, Ζαχλωρού, Σούβαρδο, Βραχνί, Κάλανο, Βλασία, Μάνεσι Σαραδί, Μάζι, κ.ά., καθώς και την Ιερά Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και Μονή Ομπλού, νότια της Πάτρας.

Τα ναζί καθάρματα. Τότε αιματοκύλησαν την πατρίδα μας με τα όπλα. Σήμερα με τα χρήματα.

Στις 9 Δεκεμβρίου 1943, οι Γερμανοί μπήκαν στα Καλάβρυτα. Επιπλέον, ενώ πολλοί κάτοικοι των Καλαβρύτων, είχαν εγκαταλείψει το χωριό από το φόβο για τα αντίποινα, οι Γερμανοί κάλεσαν τους Καλαβρυτινούς να επιστρέψουν με τη διαβεβαίωση ότι δεν θα πειραχθεί κανείς. Μάλιστα, ο Γερμανός Διοικητής Ebersberger έδωσε το λόγο της στρατιωτικής του τιμής για να κατευνάσει τους ανήσυχους και φοβισμένους κατοίκους. Αφού προχώρησαν αρχικά στην πυρπόληση των σπιτιών που ανήκαν σε αντάρτες και στην αναζήτηση των Γερμανών τραυματιών της μάχης της Καρπινής, στις 12 Δεκεμβρίου ετοίμαζαν τα πράγματά τους για αναχώρηση.
Στις 13 Δεκεμβρίου, όμως, νωρίς το πρωί κατέφθασε στην κωμόπολη δύναμη γερμανικού στρατού, με επικεφαλείς ανώτατους αξιωματικούς. Οι καμπάνες της κεντρικής Εκκλησίας ήχησαν και οι Γερμανοί αξιωματικοί διέταξαν όλους τους κατοίκους να συγκεντρωθούν στο δημοτικό σχολείο της κωμόπολης, έχοντας μαζί τους μία κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας.
Εκεί έγινε ο διαχωρισμός και τα γυναικόπαιδα παρέμειναν στο σχολείο, ενώ όλος ο ανδρικός πληθυσμός ηλικίας άνω των 14 χρονών οδηγήθηκε σε φάλαγγες στην κοντινή Ράχη του Καππή (στο «χωράφι του Καπή»). Το χωράφι αυτό ήταν μια επικλινής τοποθεσία σε σχήμα αμφιθεάτρου από το οποίο κανείς δεν μπορούσε να γλιτώσει, ενώ παράλληλα είχε πλήρη θέα της πυρπόλησης και καταστροφής των περιουσιών και των σπιτιών του χωριού.
Λίγες ώρες αργότερα, ριπές πολυβόλων έριχναν στο έδαφος τα σώματα των άτυχων Καλαβρυτινών. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Γερμανού ιστορικού Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, ο επικεφαλής της στρατηγός Καρλ φον Λε Σουίρ (Karl von Le Suire) είχε δώσει σαφείς εντολές να καταγράφουν με ακρίβεια όλα τα θύματα των τρομερών εκτελέσεων.
Συνολικά, λοιπόν, 499 άτομα εκτελέστηκαν εκείνη την ημέρα στα Καλάβρυτα, κατάφεραν να διασωθούν 12 άτομα, χωρίς οι Γερμανοί να έχουν επίγνωση, ενώ ο συνολικός αριθμός των θυμάτων έφτασε τα 677 άτομα στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων και στα γειτονικά χωριά.
Τα γυναικόπαιδα, τέλος, των Καλαβρύτων παγιδεύτηκαν στο δημοτικό σχολείο, το οποίο ζωνόταν ολοκληρωτικά στις φλόγες. Σπάζοντας πόρτες και τα τζάμια των παραθύρων κατάφεραν να ξεφύγουν από τον ολέθριο θάνατο, ενώ υπάρχει η φήμη ότι ένας Αυστριακός στρατιώτης, στον οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξή τους, άφησε την πόρτα της εισόδου ελεύθερη.
Από τους υπεύθυνους αξιωματικούς που διέταξαν τη σφαγή, μόνο ο Φέλμυ καταδικάστηκε στην Νυρεμβέργη, στην λεγόμενη δίκη των στρατηγών της ΝΑ Ευρώπης, και εξέτισε τρία χρόνια στην φυλακή για μια πράξη που δεν διέταξε και δεν γνώριζε, είχε όμως διατάξει γενικώς παρόμοια «μέτρα εξιλασμού». Ο Λε Σουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1955 και κηδεύτηκε στην γενέτειρά του στην Βαυαρία με πλήρεις στρατιωτικές τιμές. Ο Εμπερσμπέργκερ πέθανε στο Ανατολικό Μέτωπο. Ο Ακαμπχούμπερ πέθανε στην Αυστρία το 1972 σε ηλικία 67 ετών. Ο Νταίνερτ πέθανε στην Αυστρία το 1979 σε ηλικία 64 ετών. Κανείς τους δεν λογοδότησε ενώπιον της Δικαιοσύνης.

http://tvxs.gr/

Θύματα και υλικές καταστροφές

Για τον αριθμό θυμάτων και επιζώντων από τη σφαγή της 13ης Δεκεμβρίου αλλά για το συνολικό αριθμό των θυμάτων από την επιδρομή των Γερμανών στην περιοχή, έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς αντιφατικοί αριθμοί. Το ίδιο ισχύει και για τις τις υλικές καταστροφές.

Ανθρώπινες απώλειες

Τον Αύγουστο του 1947, ο Τ. Σπηλιόπουλος, σε κατάθεσή του στην αποκαλούμενη δίκη των στρατηγών νοτιοανατολικού χώρου, στη Νυρεμβέργη, ανέφερε 1.390 νεκρούς μόνο στα Καλάβρυτα. Επιπλέον, μίλησε και για «επιπλέον 240 πρόσωπα, που βρίσκονταν εκείνη τη μέρα τυχαία στην περιοχή των Καλαβρύτων».

Σύμφωνα με το Γερμανό ιστορικό Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, οι πραγματικοί αριθμοί εκτελεσθέντων πρέπει να εξαχθούν κυρίως από τα αρχεία της γερμανικής μεραρχίας, καθώς ο επικεφαλής της στρατηγός Καρλ φον Λε Σουίρ (Karl von Le Suire) είχε δώσει σαφείς εντολές^[3] να καταγράφουν με ακρίβεια όχι μόνο τις απώλειες όλων των εμπλεκομένων στις μάχες αλλά και αυτές των θυμάτων από τα αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού. Ότι οι Γερμανοί καταμέτρησαν τα θύματα πριν τους οδηγήσουν στον τόπο εκτέλεσης, επιβεβαιώνεται και από Γερμανό στρατιώτη που ήταν παρών. Έτσι, σε συνδυασμό με τις ελληνικές πηγές, ο Μάγερ καταλήγει στους εξής αριθμούς:

677 άτομα εκτελέστηκαν σε όλη την περιοχή των Καλαβρύτων και των γειτονικών χωριών. Ο αριθμός προκύπτει από τους 696 εκτελεσθέντες που ανέφερε η μεραρχία, αφού αφαιρεθούν οι 12 διαφυγόντες (οι Γερμανοί δεν ήξεραν ότι υπήρχαν διαφυγόντες).^[16]. Από αυτούς, τουλάχιστον 143 άνδρες εκτελέστηκαν πριν η μεραρχία μπει στα Καλάβρυτα. Συγκεκριμένα, εκτελέσεις έγιναν στους Ρωγούς (58), Κερπινή (37), Άνω και Κάτω Ζαχλωρού (21), Μονή Μεγάλου Σπηλαίου (22) και κοντά στην Κερπινή (5).Στα Καλάβρυτα, τη 13η Δεκεμβρίου, εκτελέστηκαν 499 άτομα (ο αριθμός προκύπτει αφαιρώντας, από τους 511 της γερμανικής αναφοράς, τους 12 διαφυγόντες).

Ἐπισκεφεῖτε ἐπίσης

http://www.youtube.com/watch?v=6lZ-CiIjgrU&feature=player_detailpage

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%AE_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CF%81%CF%8D%CF%84%CF%89%CE%BD

http://e-parembasis.blogspot.se/2011/12/blog-post_3172.html

http://arpati.blogspot.se/2012/12/h-1.html

 PlatonAfHellas